نگرانی‌ها در مورد اثرات مثبت و منفی ضد آفتاب‌ها برای افرادی که به سلامتی پوستشان اهمیت می‌دهند، ادامه دارد. اما آیا واقعاً کرم‌های ضد آفتاب مضر هستند؟گرینویچ می‌گوید: «ضدآفتاب هنوز هم موثر و امن است.»
کیم نیکولاس می‌گوید: «زمانی آنها سمی هستند که منقضی شده باشند.»
در رابطه با مصرف کرم‌های ضد آفتاب شایعات زیادی وجود دارد که سعی می‌کنیم در این مطلب به آنها بپردازیم:
۱. ضد آفتاب سمی است
درست است که ضد آفتاب کمک می‌کند پوست در برابر آفتاب حفظ شود، ولی در چند سال اخیر متوجه شده‌ایم که عوارضی هم دارد. مثلاً ضد آفتاب تحت تأثیر حرارت، باعث بروز مشکلات سلامتی و افزایش خطر ابتلا به سرطان می‌شود. ضد آفتاب‌ها از تکنولوژی نانو (برای جلوگیری مواد فعال از ایجاد لک روی پوست) بهره می‌برند و با اینکه اکثر پزشکان توافق دارند که هیچ یک از این مواد تشکیل دهنده، کاملا مفید نیستند، اما هیچ مقاله معتبر منتشر شده‌ای نشان نمی‌دهد که ضد آفتاب برای سلامت انسان مضر و خطرناک است. پیشگیری سرطان پوست و آفتاب سوختگی مهم‌تر از ادعای ثابت نشده مضر بودن مواد داخل ضدآفتاب برای سلامت انسان است.
۲. ضد آفتاب‌های ارگانیک بهتر هستند.
یک شیمیدان محصولات آرایشی در سینسیناتی می‌گوید تفکیک کردن ضد آفتاب‌ها به طبیعی و شیمیایی، دسته بندی مناسبی برای موادی که پاتوژ SPF تولید می‌کنند نیست. ارگانیک دسته بندی بهتری است. که البته منظور همه انواع خوراکی‌های ارگانیک و طبیعی و یا حتی شیمیایی نیست. منظور مولکول‌های حاوی کربن است. این شیمیدان اضافه می‌کند: در حال حاظر تنها یک جذب کننده اشعه فرابنفش نوع اول UVA ارگانیک در ایالات متحده ثابت شده است. که به صورت پایدار نیست پس اگر یک ضدآفتاب ارگانیک دیدید، احتمالا به سایر مواد اضافه شده تا فرمول ساخته شود. همچنین بسیاری از افراد نمی‌دانند در ضد آفتاب از مواد غیر ارگانیک مثل اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم استفاده می‌شود. همچنین AAD نمی‌خواهد ضدآفتاب را به این روش دسته بندی کند. در عوض ترکیبات آن را از طریق شیمیایی می‌شکنند که با اشعه‌های خورشید از پوست محافظت می‌کند به خصوص شامل اکسی‌بنزون و آووبنزون است. در مقابل ترکیبات فیزیکی، که با منحرف کردن اشعه‌های خورشید از پوست محافظت می‌کنند شامل مواد فعالی چون تیتانیوم دی‌اکسید و یا روی‌اکسید هستند. اما مهم ترین فاکتوری که باید در نظر گرفت این است که مطمئن باشیم دامنه‌ی گسترده‌ی ضدآفتاب در برابر هر دو اشعه فرابنفش UVA و UVB محافظ باشد.
۳. پزشکان، ضد آفتاب با ترکیبات فیزیکی را بیشتر از شیمیایی توصیه می‌کنند.
هالی ای. تاگارد، رئیس بنیاد سوپرگوپ می‌گوید شرکتش هر دو نوع ضد آفتاب را پیشنهاد می‌کند چرا که برای همه موقعیت‌هایی که برای پوست شما اتفاق می‌افتد یک چیز ثابت وجود ندارد. اما دکتر نیکولاس می‌گوید هیچکدام را برای پیشنهاد به بیمار ارجح نمی‌دانم. زمانی به درستی استفاده شود(باید حداقل به اندازه یک لیوان کوچک برای همه بدنتان مصرف کنید.) یکی موثرتر از دیگری نیست و تا زمانی که هر روز SPF روی پوست باشد، من هیچکدام را برای مراجعانم ارجح نمی‌دانم اما اگر پوستتان حساس است، ضد آفتاب‌های حاوی مواد غیر شیمیایی از تحریک پوست شما جلوگیری می‌کند.
۴. مواد شیمیایی داخل ضدآفتاب‌ها در هورمون‌ها تاثیر می‌گذارند.
مواد شیمیایی تشکیل دهنده ضد آفتاب واقعا ترسناک است هرچند که پزشکان بگویند این موضوع صحت ندارد. ضد آفتاب‌ها از مواد بسیار زیادی تشکیل شده‌اند که بعضی افراد معتقدند بر هورمون بدن تاثیر می‌گذارد (تفکر بر این است که مواد داخل ضدآفتاب می‌تواند در هورمون‌ها خلل ایجاد کند) اما هیچ مدرک محکمه پسندی برای این ادعا وجود ندارد. هرچند من شخصا ضدآفتاب حاوی روی را پیشنهاد می‌دهم که ممکن است به دلیل متمایل به سفید و خامه‌ای بودنش، مورد پسند اغلب افراد واقع نشود. اما روی به عنوان ماده تشکیل دهنده سالم‌تر است و بسیار خوب عمل می‌کند. دکتر بکس تاکید می‌کند که هرنوع ضدآفتابی که مصرف می‌کنید زیاد بکار ببرید و هر دو ساعت دوباره استفاده کنید. اگر شنا می‌کنید یا تعرق تان زیاد است هر یک ساعت! پاها و پشت گردن و گوش فراموش نشود.
۵. حتی اگر ضد آفتاب‌های شیمیایی در حفاظت از پوست در برابر اشعه خورشید موثر باشند، کار دیگری نمی‌کنند.
دکتر نیکولاس می‌گوید در واقع در فرمول شیمیایی کمی مواد مفید دیگر اضافه شده است. برای پایه آرایش، کمترین محصولات برای پوست نیاز است چرا که هیچ خطری در فواصل مولکول‌های ضد آفتاب بعد استفاده وجود ندارد. بعلاوه ضد آفتاب‌های شیمیایی معمولا با مواد دیگری ترکیب شده‌اند. مانند پپتیدها (آمینواسید‌های پیشگیری چروک پوست) و آنزیم‌ها (ترمیم چروک پوست) که برای منافع پوست به ضدآفتاب‌ها اضافه شده‌اند. درحالی که از پوست هم محافظت می‌کند. اما این وجه از تاثیر آن خیلی هم عالی نیست که لازم است به این نکته مهم اشاره کرد: بعضی افراد حساسیت خاصی نسبت به مواد معمول بکار برده شده در ضد آفتاب‌های شیمیایی دارند.