تزریق ژل لب این روزها بسیار پرطرفدار است اما نحوه انجام این درمان بسیار حائز اهمیت بوده و در نتیجه نهایی تزریق لب تأثیر فراوانی دارد.
دو اصل مهم را در تزریق ژل لب باید مد نظر قرار دهیم. اول اینکه برای تزریق این ژل‌ها در لب و سایر بخش‌های پوست، فقط پزشکان مجرب پوست و مو و همچنین جراحان پلاستیک صلاحیت دارند و تزریق این ژل‌ها توسط مراکز غیر معتبر، دندانپزشکان، و حتی متخصصان بی‌هوشی به صلاح بیماران نیست.
علت اینکه می‌گویند تزریق ژل لب نباید در مراکز غیر معتبر صورت گیرد این است که در بسیاری از موارد اگر حتی عارضه کم خطر و کوچکی هم در اثر تزریق ژل رخ دهد، پزشک زیبایی و پوست و مو بهتر می‌تواند آن را برطرف کند.
در برخی مواقع به دنبال تزریق ژل لب شخص دچار تبخال می‌شود که دکتر پوست به راحتی می‌تواند آن را درمان نماید و در غیر این صورت همین اتفاق می‌تواند موجب بر جای گذاشتن اسکار روی صورت شود که از بین بردن این نوع ضایعات پوستی به مراتب به مراقبت‌های بیشتری نیاز دارد.
نکته دوم درمورد تزریق ژل لب این است که، بیمار باید از نوع ماده تزریق شده آگاهی داشته باشد. پزشک باید برای بیمار توضیح دهد که از چند نوع ژل استفاده خواهد کرد، زمان ماندگاری آن چقدر است و چه عوارض احتمالی خواهد داشت.
عوارض موقتی مانند قرمزی و کبود شدن کاملا طبیعی است و جای نگرانی نیست. از تزریق ژل‌های متفرقه و بودن نام و نشان جدا بپرهیزید. نام ژل مصرف شده را نیز یادداشت کنید تا اگر به هر دلیلی به پزشک دیگری مراجعه کردید، بدانید که چه ژلی برای شما تزریق شده و آیا از آن راضی بوده‌اید یا خیر.
نوع دیگری از ژل‌ها که مصرف آن‌ها شایع‌تر است، ژل‌های موقت هستند. که از مهم‌ترین این نوع ژل‌ها می‌توان به هیالورونیک اسید و هیدروکسی آپاتیت اشاره نمود. نوع اول حدود ۶ ماه تا یک سال دوام دارد و نوع دومی حدود یک تا دو سال.
از مزیت‌های مهم این ژل‌ها این است که اگر به هر دلیلی فرد از تزریق ژل پشیمان گردد، بالاخره اثر این مواد از بین خواهد رفت اما در مورد ژل‌های دایمی این مزیت وجود ندارد.